Normal life in Suriname

De tweede week stage kon ik dan eindelijk beginnen met het geven van lessen. Maandagochtend om 10 over 8 begon dan ook mijn eerste les. Het voelde weer net zo alsof ik voor de allereerste keer les moest gaan geven. Rekenen stond er op de planning. Alle sommen had ik vooraf goed doorgenomen, zodat er niks fout kon gaan. Ik ben er klaar voor! Als eerste heb ik bij de kinderen het stilte-teken geïntroduceerd. Ik merkte aan de kinderen dat ze hier erg enthousiast over waren. Ik merkte meteen dat dit teken goed helpt, ik had heel snel alle aandacht van de leerlingen. De les verliep prima en de kinderen waren erg actief en betrokken bij de les. Wat me hier in Suriname heel erg opvalt is dat de kinderen veel respect hebben. Ze praten altijd met twee woorden. Als ik een leerling bijvoorbeeld iets zeg krijg ik altijd als antwoord terug: ‘’ja juf.’’
Dinsdag en woensdag, de leerkracht van de klas had verlof, er moest dus een vervanger komen. Dinsdag eenmaal aangekomen op stage was het lokaal nog dicht. De lokalen worden hier trouwens dichtgemaakt met een hangslot. Na de vlaggenparade was het lokaal nog steeds dicht. Ik heb vervolgens maar een leerling van de klas naar het hoofd van de school gestuurd op de sleutel te halen. Toen kon ik dan eindelijk met de kinderen de klas in. De kinderen begonnen zoals gewoonlijk weer meteen met zingen. 20 minuten later kwam er dan eindelijk een vervanger aan. Er was alleen een klein probleempje, hij kon niet in de kast waar alle spullen lagen. De sleutel van deze kast heeft namelijk alleen de lerares van de klas. Ik had toevallig het boek en de handleiding van taal bij me. Deze les heb ik dus als eerste gegeven. De vervanger ging even met de parallelleerkracht overleggen om te kijken hoe ze dit probleem gingen oplossen. Met een beetje improviseren zijn we de dag dan ook doorgekomen. Het laatste uur wist de vervanger niet meer wat hij moest doen. Het laatste uur heb ik dan ook met de leerlingen verschillende spelletjes gespeeld.
Woensdag was er nog steeds geen sleutel. We hebben de boeken geleend van de parallelklas waardoor we de dag uiteindelijk goed zijn doorgekomen.
Donderdag, vandaag alweer de laatste stagedag van de week, wow wat gaat het hier snel! Ik heb amper het idee dat ik naar school toe ga. De tijd vliegt. Vandaag heb ik de kinderen een stelopdracht gegeven. De kinderen waren redacteur van de krant. Ze moesten zelf een stukje schrijven voor in de krant over een gebeurtenis op school. De kinderen vonden het een erg leuke opdracht, ze waren super betrokken en enthousiast.
Gisteravond zijn we naar een karaokebar geweest. Het was echt super leuk om gewoon met de muziek mee te zingen. We hebben ons kostelijk geamuseerd. Rond 1 uur gingen we nog naar touche, dit is een discotheek. Er was nog helemaal niks te doen, rond half 2 kwamen er wat meer mensen. Het uitgaansleven begint hier overal pas heel laat. Rond half 2 begint het meestal pas.
Maandag ben ik hier alweer 4 weken. Zoals ik eerder al zei, de tijd vliegt hier echt voorbij. Ik ben al bijna een maand hier! Ongelofelijk. We hebben best wel een relax leven hier. ’s Morgens even naar school, om 1 uur zijn we alweer thuis. ’s Middags even een paar lessen voorbereiden maar daarna hebben we weer alle tijd voor onszelf. Even lekker zwemmen, heerlijk.
Door de week koken we zelf. Het koken wisselen we steeds af. Met z’n tweeën wordt er elke keer gekookt, iemand anders wast af. Het zelf koken bevalt me erg goed. Thuis heeft mam het eten meestal al klaar als ik thuis kom, hier moet ik het zelf nog doen. Ik vind het erg leuk om dit allemaal te leren hier in Suriname.