Apiapaati!!

Vrijdagmorgen heel vroeg in de ochtend om 5 uur gaat de wekker. Pff het is nog vroeg, maar niet getreurd er staat ons een trip van vier dagen in de jungle op ons te wachten! Opstaan, aandoen, tas en op naar loungebar 597 om te vertrekken naar Apiapaati. Eerst nog even een lekker ontbijtje, ondertussen worden de tassen allemaal in de bus geladen, en we zijn klaar voor vertrek! Vier uurtjes in de bus zitten. Daarna alle spullen omladen om vervolgens 4,5 uur op de boot te zitten. Poehh dat is lang.. Ik wist nog van de vorige trip dat ik super erge last had van mijn kont om zo lang op een houten plankje te zitten. Daarom had ik al besloten om een handdoek mee te nemen om daar op te zitten. Gelukkig had ik deze mee genomen. De bootreis ernaar toe was indrukwekkend. Onderweg hebben we veel mensen gezien die aan hun kleren en afwas aan het wassen waren in de rivier. Met doeken gewikkeld staan de vrouwen hun spullen te wassen. Maar goed dat wij in Nederland een afwasmachine en een wasmachine hebben. Aangekomen op Apiapaati, plekken verdelen om te slapen en daarna gezellig bij elkaar zitten met leuke muziek. Rond 8 uur was het etenstijd. Wie had ooit gedacht dat we friet met frikandel zouden eten midden in de jungle!
Nog even naar de wc voordat ik ga slapen. Bij de wc staat een grote ton water met een emmer. Als je je behoefte gedaan hebt moet je de emmer met water vullen en de wc op die manier doorspoelen. Even wennen op het begin maar nu ben ik er helemaal aan gewend. Voordat ik ga slapen nog even het bed inspecteren op beesten, niks erin oké dan lekker slapen!
Half 9 opstaan, klaarmaken tas inpakken en naar het ontbijt. Lekker ontbijtje met ei en worst. Vervolgens alle spullen pakken, in de boot en we zijn klaar voor vertrek. Een klein stukje varen waarna we aan waren gekomen bij de medische zending djumu. Dit is de hulpverlening voor de mensen die in de dorpjes eromheen wonen. Vervolgens gingen we verder naar het dorpje waar de moeder van Fred (de gids) woont. Het is onbeschrijfelijk om te zien hoe de mensen daar leven, dit moet je gewoon gezien hebben! Na het bezoek aan het dorpje gingen we verder de jungle in richting de ananasberg. Na een tocht van een uur kwamen we bovenop de berg aan. Het was net zoals bij de voltzberg weer een prachtig uitzicht over de jungle. Bovenop de berg groeide ananassen, vandaar de naam ananasberg.
Na de ananasberg gingen we naar de tapawatravallen. In de boot moesten we de zwemvesten aan doen zodat we vlak bij de tapawatravallen uit de boot konden springen om naar de tapawatravallen te zwemmen. De tapawatravallen waren erg mooi, het was net een jacuzzi om er in te zitten. De gidsen hadden een soort band voor achter de boot meegenomen waar we met drie personen achter konden. Samen met Anne-Sophie en Robin ging ik op het kussen om achter de boot aan te varen. We hebben zo moeten lachen tijdens de boottocht, ik had er gewoon buikpijn van, haha! Op een gegeven moment begon het heel hard te regenen. Iedereen was inmiddels aan de beurt geweest om achter de boot aan te varen, hierdoor konden we weer teruggaan naar het eiland Apiapaati. ’s Avonds zijn we met de gids op pad gegaan om kaaimannen te spotten. Opeens zagen we een kaaiman, we gingen rustig ernaar toe met de boot, Fred had zijn strop uit en net voordat de strop om de nek zat sprong de kaaiman weg, helaas nu moeten we een nieuwe zoeken.. Even verder varen en opeens zagen we er weer een, weer rustig ernaar toe varen, de strop weer uit en ja, gevangen!! Samen met de kaaiman gingen we terug naar het eiland. Eenmaal op het eiland aangekomen was het tijd om de kaaiman vast te houden. Pfff, mijn hart zat in mijn keel, maar ik heb het wel gedaan!!
’s Avonds hadden we nog een gezellige avond bij het kampvuur. De gids is echt een man die werkelijk alles kan. Zelfs ’s avonds entertainde hij ons door te jongleren met vuur en door op het koord te dansen.

De derde dag moesten we weer rond half 9 opstaan. Na het ontbijt vertrokken we richting verschillende marrondorpjes. Het was weer ongelofelijk om te zien hoe die mensen daar leven. Dit kun je je gewoon niet voorstellen. Bij een dorpje was er een kerkdienst aan de gang. De mensen waren allemaal mee aan het zingen, ik kreeg er gewoon kippenvel van terwijl ik het super warm had, het was zo mooi! Na de marrondorpjes moesten we met de boot over de tapawatravallen. Hier kun je niet gewoon doorheen varen daarom moesten we allemaal eruit en moesten we de boot erover heen trekken met een touw. We moesten over de stenen heen lopen om niet in het water te zakken. Nadat we over de tapawatravallen heen waren gekomen zijn we verder gegaan naar de grandanvallen waar we gingen raften. We konden 3 dingen doen. Als eerste ben ik in de stroming gesprongen en heb me met de stroming mee laten voeren. Poehh dat was toch best spannend, eenmaal onder water dacht ik help wanneer kom ik boven!! Maar ik kwam toch vrij snel weer boven, maar de tijd onder water leek een eeuwigheid te duren. Als tweede ben ik met een band van de grandanvallen afgegaan, dit was echt vet! Als laatste ben ik met een groot kussen gaan raften. Samen met de gids en nog een ander meisje gingen we de grandanvallen af. De gids heeft een onderwater camera en heeft de hele trip van het raften gefilmd, het was echt super vet!!
’s Avond hebben we weer een gezellige avond gehad bij het kampvuur. Van thuis uit hadden we een fles borgoe, Surinaamse rum, meegenomen om te drinken. Het was erg gezellig!
De vierde dag moesten we alle spullen weer bij elkaar pakken om weer terug te gaan naar Paramaribo. Ik zag in het begin wel weer een beetje er tegen op om weer 4,5 uur op de boot te zitten en daarna nog eens 4 uur in de bus. Uiteindelijk viel dit gelukkig allemaal mee en ging het toch best snel. Tijdens de bustocht maakten we nog een stop bij het brokopondomeer. Dit meer is zo groot als de provincie Utrecht, echt super groot! We hadden een heel mooi uitzicht vanuit de stuwdam over het meer. Hierna zijn we de reis weer verder gegaan richting Paramaribo. Eenmaal thuis aangekomen hebben we meteen alles uit de tas gehaald want alle kleren stonken vreselijk. Gelijk al een machine was aangezet. Niemand had meer zin om te koken. We hadden daarom maar besloten om naar de MacDonalds te gaan. We hadden de taxi gevraagd of hij met ons door de macdrive wilden rijden. Dat was dan mijn eerste keer macdrive in mijn hele leven, we hebben ons wel kapot gelachen. Ook de taxi chauffeur vond het geweldig.
De trip was echt geweldig en ik besef me nu alleen maar meer hoe goed ik het heb in Nederland. Als ik zie hoe de mensen hier leven en toch gelukkig zijn. Het is mooi om te zien dat de mensen hier gelukkig zijn en daar gaat het uiteindelijk om! Het was een geweldige ervaring om deze trip te maken! Ik heb genoten!!